fbpx

Chronische slapeloosheid: versla het ‘monster’ – de ervaringen van Lisette

Chronische slapeloosheid: versla het ‘monster’. Het is de welluidende titel van het nieuwe boek van William van der Klaauw (Slaapwijzer.net). Maar is het eindelijk een echte oplossing voor mensen die al veel te lang slecht slapen of de zoveelste methode die uiteindelijk (te) weinig oplevert? Met deze review gaan we je helpen bij het vinden van het antwoord. We doen dit aan de hand van een gesprek met Lisette. Zij ging een aantal weken geleden aan de slag met de ‘monster-methode en deelt haar bevindingen.

De gebroken nachten bleven

Lisette (vanwege haar werk wil ze niet met volledige naam genoemd worden) heeft sinds de geboorte van haar tweede kind – zo’n 18 jaar geleden – te maken met hardnekkige slaapproblemen. “Mijn zoontje sliep op een gegeven moment goed door, maar mijn gebroken nachten bleven. Slapen – wat bij mij altijd vanzelf ging – was ineens niet meer vanzelfsprekend. Elke nacht ging ik naar bed met het gevoel dat het wel weer eens helemaal niks kon gaan worden.”

Brein in de overdrive

Het bleek een self-fulfilling prophecy, want het was precies wat er gebeurde. “Het inslapen lukte vaak nog wel, maar nadat ik de eerste keer wakker werd begon de ellende. Mijn brein stond dan in een soort overdrive, waardoor ik wist dat weer in slaap vallen een enorme uitdaging zou gaan worden. Meestal ging ik naar beneden en dronk ik een kopje “slaapthee”. Hierna probeerde ik opnieuw in slaap te vallen met een aantal ontspanningsoefeningen. Tussendoor werd ik geteisterd door paniekgedachten. Want dat te weinig slaap een flinke impact kan hebben op je leven wist ik inmiddels wel.”

Ik voelde me daar prettiger dan in bed

Vaak lukte het Lisette wel om weer in slaap te vallen, maar helaas was dit meestal van korte duur. “Ik werd steevast rond 5 uur opnieuw wakker met dezelfde alertheid. Soms deed ik dan mijn best om weer in slaap te vallen, maar in de meeste gevallen wist ik dat ik de handdoek het best in de ring kon gooien.Ik ging dan beneden op de bank onder mijn dekentje liggen, waar ik me gek genoeg vaak prettiger voelde dan in bed.”

Alle balletjes in de lucht houden

Met een zombiegevoel (zoals ze het zelf omschrijft) ging Lisette jarenlang door het leven. “Tijdens de nacht hoor je niet bij de ‘slapenden’ en overdag niet bij de ‘wakkeren’. Het is een uitspraak die ik eens voorbij zag komen in een film en de eenzaamheid van slapeloosheid in mijn ogen heel goed omschrijft. Mijn leven trok aan mij voorbij zonder dat ik er echt geestelijk bij was, terwijl ik – zo goed en zo kwaad als het ging – alle balletjes wel in de lucht wist te houden. Mijn gezin heeft altijd mijn prioriteit gehad en op mijn werk – gelukkig parttime – probeerde ik er ook het beste van te maken.

In mijn strijd zat een gevaar verscholen

Problemen lijdzaam accepteren past niet bij het karakter van Lisette en dus moest er een oplossing komen voor haar slapeloosheid. “Van alles heb ik door de jaren heen geprobeerd, zonder resultaat. Ik heb onder andere boeken gelezen, cursussen gevolgd, supplementen geslikt, yoga- en meditatie-oefeningen gedaan en heb me laten onderzoeken in een slaapkliniek. En ik heb altijd een paar strippen met ‘pammetjes’ in mijn nachtkastje liggen voor de absolute drama-nachten. Pas heel kort geleden merkte ik dat in mijn strijd om beter te slapen juist een groot gevaar verscholen zat…”

Het leek echt over mij te gaan

Dit belangrijke inzicht deed Lisette op tijdens het lezen van het boek: Chronische slapeloosheid: versla het ‘monster’. “Ik was huiverig om weer een boek te gaan lezen, maar de informatiepagina sprak mij aan. Het leek echt over mij te gaan. En omdat ik geen risico liep – niet goed, is geld terug – besloot ik het een kans te geven. De volgende dag lag het boek al in mijn brievenbus en ben ik begonnen met lezen.”

Een dubbel gevoel

En dat was geen zware opgave. “Het is een kleurrijk boek dat prettig “wegleest”. Het zit vol met inspirerende quotes, kenmerkende praktijkvoorbeelden, extra uitleg en een kleine kwinkslag hier en daar. Toch is het belangrijkste natuurlijk de inhoud. En de tips, adviezen en inzichten bezorgden mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant merkte ik een enorme opluchting, omdat ik direct instinctief aanvoelde dat de enige logische manier om mijn slaapproblemen aan te pakken voor mij lag. Ik zag weer licht aan het einde van de tunnel.”

Tegen de stroom in gezwommen

Aan de andere was het lezen van het boek ook confronterend voor Lisette. “Ik werd me ervan bewust dat ik jarenlang tegen de stroom in heb gezwommen en mijn slaapprobleem alleen maar groter heb gemaakt. Door dag en nacht bewust en onbewust continu met (beter) slapen bezig te zijn, had ik mijn eigen “monster” gecreëerd en werden mijn angsten continu versterkt. Eigenlijk best wel logisch dat je ’s nachts onder hoogspanning wakker wordt als slapen is gaan aanvoelen als topsport (met alle spanning van dien).”

Slapen is zorgelozer aan gaan voelen

Een eindconclusie durft Lisette nog niet te trekken, maar ze heeft het gevoel dat ze op de goede weg zit. “Door het lezen van het boek is er een hoop zinloze spanning van mij afgevallen, waardoor slapen veel zorgelozer is gaan aanvoelen. En dat merk ik duidelijk tijdens de nachten. Ik slaap al een stuk beter. Toch ben ik er nog niet. Met behulp van de oefeningen ben ik bezig om vastgeroeste patronen – zowel gewoonten als gedachten – te doorbreken en ik merk dat ik stapje voor stapje vooruitgang boek. Ik ben heel benieuwd wat de toekomst gaat brengen, maar ik zie weer volop perspectief.”

Hoe vond je dit artikel? Geef je waardering:

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (45 votes, average: 4,40 out of 5)

Lees ook: